Ο Ηλίας Τσιάρας μας ταξιδεύει στον υπέροχο κόσμο του Terry Pratchett!

Σήμερα θα σας ταξιδέψω σε έναν παράδοξο κόσμο. Έναν κόσμο που, εξωτερικά τουλάχιστον, δε θυμίζει σε τίποτα τον δικό μας. Αρχικά, είναι επίπεδος σαν δίσκος κι όχι σφαιρικός ή γεωειδής πιο σωστά (μην ξεχνάτε, κατά βάθος είμαι φυσικός). Βέβαια, αυτό είναι κάτι που εύκολα το προσπερνά κανείς, αφού ο εν λόγω δίσκος ταξιδεύει στο σύμπαν πάνω στις πλάτες τεσσάρων ελεφάντων, οι οποίοι με τη σειρά τους βρίσκονται πάνω στο καβούκι μιας τεράστιας χελώνας. Μάλλον έχετε ήδη καταλάβει πως αναφέρομαι στον Discworld, το ανυπέρβλητο δημιούργημα του μοναδικού Sir TerryPratchett.

Επανεφευρίσκοντας την πυξίδα

Όπως αντιλαμβάνεστε, ένας επίπεδος κόσμος φέρνει αναγκαστικά τα πάνω κάτω σε ό,τι αφορά τον προσανατολισμό των κατοίκων του. Ξεχάστε τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα· πάνω στον Discworld οι κατευθύνσεις έχουν να κάνουν με το αν κάποιο μέρος είναι προς το επίκεντρο του δίσκου (hubward) ή προς την περιφέρειά του (rimward), καθώς επίσης και αν πρέπει να στρίψουμε με τη φορά περιστροφής του ή αντίστροφα. Ακριβώς στο κέντρου του Discworld, βρίσκεται ένας τεράστιος ορεινός όγκος με ύψος πάνω από 10 μίλια, ονόματι Cori Celesti. Στις μόνιμα χιονισμένες κορυφές του, στο βασίλειο του Dunmanifestin, κατοικούν οι κυριότεροι θεοί του παράξενου αυτού κόσμου, όπως ο τυφλός Io, ο κροκόδειλος Offler και ο Jimi, ο θεός των κλεφτών. Αν και ο δίσκος αποτελείται από τέσσερις συνολικά ηπείρους, τα περισσότερα βιβλία διαδραματίζονται σε μια μόνο υπερήπειρο. Αυτή απαρτίζεται από την ανώνυμη βασική ήπειρο που θυμίζει την Ευρώπη και τις περιοχές γύρω από τη λεκάνη της Μεσογείου και μια μικρότερη, γνωστή ως Ήπειρος Αντίβαρο, εμπνευσμένη από την Άπω Ανατολή.

Ankh-Morpork

Η μεγαλύτερη πόλη του Δίσκου, και σύμφωνα με τον σπουδαίο συγγραφέα η πιο πλούσια, διεφθαρμένη και ανθυγιεινή επίσης, λέγεται Ankh-Morpork. Σχεδόν όλες οι νουβέλες λαμβάνουν χώρα εκεί, αφού εκεί βρίσκεται το Unseen University, η μυστηριώδης και αρκετά επικίνδυνη, κυρίως για τους γείτονές της, έδρα των μάγων, αλλά φυσικά και το αρχηγείο της City Watch, της όχι και τόσο θαρραλέας, καθόλου αποτελεσματικής αλλά αναμφίβολα ξεκαρδιστικής φρουράς της πόλης. Ο ίδιος ο Pratchett είχε δηλώσει πως οραματίστηκε την πόλη από το Ταλίν και την Πράγα, ωστόσο φρόντισε να την εμπλουτίσει με πολλές λεπτομέρειες από το Λονδίνο του 18ου αιώνα. Η κυριότερη από αυτές είναι ασφαλώς η θέση της, δίπλα ακριβώς στις όχθες του ποταμού Ankh (λέγε με Τάμεση), που περιγράφεται τόσο βρώμικος που μπορεί κανείς να τον περπατήσει. Βέβαια, η αυξημένη του πυκνότητα -το έχω παρακάνει με τη Φυσική σήμερα, ε;- δεν αποτρέπει τους κατοίκους της πόλης αλλά και των τριγύρω περιοχών από το να πίνουν από αυτόν, καθώς όπως λένε “αφού ζούνε εκεί μέσα τόσα πολλά μικρά αηδιαστικά πλάσματα, δεν μπορεί παρά να είναι υγιεινό το νερό του!” Ο ποταμός, πέρα από το γεγονός πως δίνει ζωή στις Sto Plains με τα λασπώδη νερά του, και την τεράστια συμβολή του στην άνθηση του εμπορίου της Ankh-Morpork, χωρίζει την πόλη στην πλούσια Ankh και την, κατά πολύ φτωχότερη, Morpork. Ύψιστος άρχοντας της μητρόπολης είναι ο Patrician Vetinari, ένας πανέξυπνος, αδίστακτος οπαδός του μακιαβελισμού που κυβερνά με μια μορφή ιδιότυπης δημοκρατίας· “ένας άντρας, μία ψήφος”, είναι το πιστεύω του, μόνο που αυτός ο ένας είναι ο ίδιος!

Οι κάτοικοι του Δίσκου

Όπως μπορείτε μάλλον να φανταστείτε, ένας τόσο εξωφρενικά ιδιόμορφος κόσμος δεν θα μπορούσε παρά να κατοικείται από εξίσου εξωφρενικές και ιδιόμορφες φυλές. Πέραν των κλασικών (άνθρωποι, νάνοι, ξωτικά, ορκ και δράκοι) πολλά ακόμα μαγικά και μη πλάσματα από διάφορες μυθολογίες περπατούν, έρπουν ή πετούν πάνω και γύρω από τον Δίσκο. Σάτυροι και Κένταυροι από την ελληνική, gargoyles, trolls, werewolves και fairies από την κεντροευρωπαϊκή καθώς επίσης και πάσης φύσεως undeads: banshees, φαντάσματα, βρυκόλακες, ζόμπι και διάφορα άλλα νεκροζώντανα πλάσματα βρίσκουν καταφύγιο στην Ankh-Morpork, την πόλη όπου όλοι είναι καλοδεχούμενοι, αρκεί να πληρώνουν τους φόρους τους! Ειδική μνεία πρέπει να γίνει για τους μάγους και τις μάγισσες του Discworld, καθώς πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικές περιπτώσεις· οι μεν μάγισσες διατείνονται πως η κάθε γυναίκα μπορεί να φορέσει το χαρακτηριστικό, μυτερό μαύρο καπέλο, αφού το μόνο που χρειάζεται είναι ταλέντο στην παρατηρητικότητα και την ανάγνωση της γλώσσας του σώματος, ενώ οι δε μάγοι θεωρούν τους εαυτούς τους ανώτερους όλων, αφού η είσοδος στο Unseen University είναι εξαιρετικά δύσκολη (και πολλές φορές επικίνδυνη) υπόθεση

Ο ανθρωπιστής Θεριστής

Η βόλτα μας δεν θα ήταν σε καμία περίπτωση ολοκληρωμένη αν δεν περνούσαμε να πούμε ένα γεια στον καλύτερο, κατά την ταπεινή μου άποψη, χαρακτήρα του θείου Terry: τον απολαυστικό μέχρι δακρύων Death. Ο Θάνατος ζει στη δικιά του διάσταση, κάπου πέρα από τον χώρο και τον χρόνο, σε ένα τεράστιο σπίτι γεμάτο κλεψύδρες που μετράνε τη ζωή όλων των κατοίκων του Δίσκου. Επίσης στον κήπο του -ναι, εννοείται πως έχει και κήπο- υπάρχει μια ξύλινη κούνια που έφτιαξε ο ίδιος με τα κοκαλιάρικα χεράκια του για την εγγονή του.

Η σημερινή μας περιπλάνηση σε έναν ακόμα φανταστικό κόσμο έφτασε στο τέλος της. Πριν σας αφήσω, ευχή και κατάρα σας δίνω: διαβάστε βιβλία του Sir Terry Pratchett. Κάνουν καλό στην υγεία ή τουλάχιστον αποβάλουν τη μελαγχολία και την κατάθλιψη.

Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στο site nyctophilia.gr
source: http://nyctophilia.gr/discworld-ένας-μαγικά-πολύχρωμος-κόσμος/

Pin It on Pinterest

Share This